soğuk bir mevsimin eşiğinde
aynaların matem meclisinde
ve renksiz deneyimlerin yaslı birlikteliğinde
ve sükutun bilgeliğiyle yüklü şu gurup vaktinde
yola koyulmuş
sabırlı
vakur
derbeder bir insana
nasıl dur denilir?
o adama yaşamıyor olduğu
hiç yaşamamış olduğu nasıl söylenir?