Bir tavsiye üzerine tanıştım Melis hanım ve kitabi Büyüyemeyenler'le.Yazarimizin ilk kitabı olması acaba sıkılırmıyım endişesi vermedi degil. Kitapta yazarımız, hayatla ilgili deneyimlerini ve günlük yaşadıkları olaylardan bahsediyor.Sade ve akıcı bir dille anlatması okurken hiç sıkmıyor. Kitabı biraz okumaya başlayınca dedim" ne kadar tanıdık bir hayat."Kitabin son cümleleri arasında bu cümleyi tekrar yazarımızdan duymak takdire şayen olsa gerek. Melis hanımın kitapta mizansen cümleler kurması ise ayrı bir lezzet vermiş. Hiciv için güzel örnekleri var. "Bir şekilde yanlışlıkla kiralıdıkları ve hizmetimden de pek memnun kalmadıkları çocuk gibiydim."(kitaptan alıntıdır) Bu kitap hepimize tanıdık gelecek.Çunku yazan içimizden biri. İnsan bazen yalnız olmadığını hissetmek istiyor. Hissettiği duygularda,düşüncelerin de yalnız olmamak... Çaresizlik diz boyuyken, senin gibi hisseden biri olduğunu görmek ya da duymak sana iyi geliyor.(s.119) Evet bende bir "büyüyemeyen"im. "Birbirini seven iki insanın bir yuva kurması, orman evinde yanan odun ateşinin yaydığı koku kadar sıcacık bir şeydi." (s.77)

BüyüyemeyenlerMelis Danişmend · Mundi Yayınları · 097 okunma

·

132 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Günay