Peygamber Efendimiz'in okumaktan, yazmaktan uzak bulunması bir hikmet gereğiydi. Çünkü Hz. Muhammed [sallallahu aleyhi vesellem), bütün âlemin biricik gerçek öğreticisi olacaktı. Bütün kâinatın hocası olacak böyle bir öğreticinin başkalarından feyiz almış olması elbette mümkün değildi.