Bu kitap seride en az seveceğim kitap diye düşünmüştüm. Sonunda evlenecekler mutlu mesut yaşayacaklar bize de vıcık vıcık okumak kalacak diye. Yanılmışım. Bu kitap şimdiye kadar okuduklarımı geçti. Hep aynı şeyi yazıyorum ama öyle. Yeni bir ev, komşular, acılar... En sevdiğim karakterler; Kaptan Jim, Bayan Cornelia ve güzeller güzeli ama bir o kadar mutsuz Leslie… Kaptan Jim mutlu öldü, hayatta istediği gibi sevdi ve de sevildi. Kavuşmak ön şart olmazsa sevda güzel. Bayan Cornelia gibi bir erkek düşmanı evlendi, demek ki erkek düşmanlığı değil, yaşadıklarına düşmanmış. Anne ve Gilbert ilk bebeklerini kaybetti. Çok çok üzüldüm ama bu olay AnnE'nin de acı çekebileceğini Leslie'e gösterdiği için arkadaşlıkları pekişti. Acımasız olmak da istemem ama AnnE tekrar anne oldu. Ve oğlunun adını Matrhew koyması da çok çok anlamlıydı. Zavallı Leslie tüm o umutsuzluğuna rağmen incilde yazdığı gibi: Hakikat seni özgür kıldı. Çünkü kalbin öyle de güzeldi ki. Tüm yaşadıkalrına rağmen doğru kararı verdin ve sonunda özgür kaldın. Hayat çok acımasız evet ama bazen kör olan bizleriz. Çok kolay şeyleri kendimiz için öyle zorlaştırıyoruz ki aklım almıyor benim. Her şeye anlam verende zorlaştıranda biziz. Basit ama maalesef gerçek. Leslie'nin mutlu olacağı bir dünyayı o taşıdığı vicdan ve kalple ben dahi umut etmiyordum. Ama Allah isteyince her şey öyle kolay oluyor ki. Allah diyorum çünkü yabancı kitaplar arasında Allah inancı daha doğrusu kader inancı bu kadar sağlam olan bir seri daha okumadım.

Yeşilin Kızı Anne 5L. M. Montgomery · Ephesus Yayınları · 20202,225 okunma

·

88 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren