Ayak değmedik bir yere
Önceleri yerde ekmek görülmüşse üç kere öpülüp alna konulup ayak değmedik bir yere bırakılırdı ekmek. Yazılı olmayan bir kuraldı bu. Şüphesiz ekmek önemli bir metafor kültürümüzde. Hepimizin ideali; elimizin ekmek tutması, bir kuru ekmeğe muhtaç olmamak, ekmeğini yediğimiz insanları incitmemek, ekmek teknelerimizi kaybetmemek. Öyle ki ekmeğe el basmak demek, Kur'an'a el basmakla eş değer bir şeydi sanki toplumda. Sözüne inanmadığımız insan ekmeğe el basarsa ve yine de yalan söylüyorsa, ekmeğin onu çarpacağına dahi inanırız. "Ekmek çarpsın ki, ekmeğe el basarım ki" söylemleri ile karşı tarafı ikna etmeye çabalarız. Önceleri ayak değmedik bir yere üç kere öpüp alna koymak şartıyla bıraktığımız ekmekler şimdi neden çöp konteynerlarında? Üzerine basmaktan korktuğumuz, elimizi ekmeğe koyup da yalan söylersek başımız musibetten ayrılmaz diye korktuğumuz ekmekler şimdi neden çöp konteynerlarında? Iyiyi ifade eden çoğu değerin çözüldüğü, kötüyü ifade eden çoğu değerin ise daha çok görüldüğü bir toplumda çöp konteynerlarının ekmekle dolu olması şaşırtmamalı, değil mi?
·
101 görüntüleme
Sadece akıllarını kullanmayanların yapacağı bir şey israf.Demek ki aklını kullanmayan çok kişi var.😥😥😔
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.