Mai ve siyah...
Yukarı baktıkça maiyi, aşağı baktıkça siyahı görür insan; bir ömür mai ve siyahla geçer...
Anlatım tarzı, duyguları çok güzel bir şekilde yansıtması, kâh güldürüp kâh ağlatan -tüm hayatlar böyle değil midir zaten?- Ahmet Cemil'in hikâyesi...
Yaşanan zorluklara, hep o pencerenin kenarında mai ve siyahlıklarla birlikte daldığı hülyaların gerçekleşmemesine, hedeflerine ulaşmamasına rağmen pes etmeyişi, kendi kendini teselli edisiyle insanlara ders verecek bir hayat.
Kitabın icinde geçen doktor karakterinin dediği gibi;
"Ümit ne vakit kesilir?"