Latin Amerika edebiyatının büyük ustası Miguel Angel Asturias'ın kendi ülkesini anlattığı Muz Trilojisi'nin son kitabını da bitirmiş bulunmaktayım Dayanaktan yoksun, başvuracak yerleri olmayan, umutlarını yitirmiş bahtsız insanlar, "Hayatta haksızlığa uğramış ölülerin gözlerinin açık gideceğine, böyle gömülenlerin gözlerinin ancak büyük ceza günü mahkemesinde kapanacağına" inanmaktadırlar. Tıpkı bizim inancımıza benzer bir inanç. "Yeşil Papa" Maker Thompson'un ekonomik diktatörlüğü, yabancılara satılmış bir zorbanın politik diktatörlüğü ile birleşerek halkı ezen, sömüren ikili bir baskı düzeni kuruluyor ülkede. Bütün ülke merhametsiz bir idare altında boğulmaktadır. Başkaldırma düşüncesi, devrimci Juan Pablo Mandragon aracılığıyla dilden dile dolaşmaya başlıyor. Doğuştan devrimci, örgütçü olan Mandragon, suikastlar, silahlı ayaklanmalar düzenler ama bir türlü başarıya ulaşamaz. Sonunda çaresizce daha barışçıl bir eylem yapmaları gerektiğini düşünür : Grev. Düşüncelerini kabul ettirmek, taraftar kazanmak için önce, en çok ezilen, en düşkün işçilerin arasına karışır, onlar gibi yaşar. Sonra yavaş yavaş üniversite öğrencilerini, öğretmenleri, memurları, askerleri, din adamlarını, demiryolu işçilerini, zanaat sahiplerini, zafere ulaşabilecekleri konusunda, davasına inandırır. Renkler, düşler, gerçekler ve güzellikler, dehşet ve korkularla, aşkla dolup taşan bu kitabında Asturias hayatın en çirkef yanlarından en duygusal yanlarına, insancıl duyguların en iğrencinden, en coşkununa kadar bütün çeşitlerini bir araya getirmiş bu eserinde. "Bir gün, er ya da geç, kadınlarla erkekler el ele türkü söyleyecekler... Ve işte gelmişti o gün. Ve işte türkü söylüyorlardı...Tabio San'lar, Malena Tabay'lar, Cayetano Duende, Populuca, Loro Ramila, Andres Medina'lar, Florindo Key'ler, Carcamo ve Salome'ler, yüzbaşılar, hamallar, öğretmenler, öğrenciler, tipograflar, Judasita'lar, tüccar, köylü, esnaflar, don Nepo Rojas'lar, Gambuso'lar, Samuel'ler, Juambo' lar ve de Toba'lar, Anastasia'lar, Mayari'ler, Chipo Chipo'lar, Hermenegildo Puac'lar, Rito Perraj'lar.... Orada olanlarla orada bulunmayanlar... Yaşamakta olanlara ölmüş olanlar.... İşte nihayet el ele vermiş, türkü söylüyorlardı... "

Gözleri Açık GidenlerMiguel Angel Asturias · Yordam Edebiyat · 201649 okunma

·

321 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İlkay Yurttaş Koşar