Asım babam ve annemin yaşıtı ,aynı yörenin çocuğu. Kitabı okurken hem onların çocuklukluklarını hayal ettim hem kendi çocukluğumdan hatıralar canlandı. Köyde yaşamıyorduk ama devamlı da köydeydik, çocukluğum köyde geçti. İyi ki de öyle olmuş. Kızıma anlatırım köydeki anılarımı ; 'çok şanslıymışsın anne' der. Bir de yazar bizim topraklardan olunca insan okurken daha bir farklı okuyor, kullanılan kelimeler vs. tebessüm ettiriyor , açıklamaları okumadan ne denmek istediğini anlıyorum . Örneğin "zorsunmak" . Çok kullandığım bir kelimedir ve bilmeyenlere açıklamaya çalışmaktan da keyif alırım, memleket kokusu gelir bir yerlerden, evimizin önündeki kocaman kan portakalı ağacının çiçeklerinin mis gibi kokusunu hatırlatır.
İnceleme için teşekkürler.