Featured Comment
Kesinlikle öyle:) Bundan sonra Dönüşüm kitabını veyahut diğer kitaplarını okuduğunuzda çok daha iyi olacaktır zaten. Zira dediğiniz gibi Kafka'yı okurken gerçekten bazı satırlarda gözleri ayırabilmek mümkün olmuyor.
Kitabı bitirdikten sonra dakikalarca kalakalmıştım ben ne okudum böyle diye. O an Kafka yanımda olsaydı muhtemelen sımsıkı sarılırdım. Her satırda hissettiğim buydu. Kafka'nın bu mektuptaki satırları diğer tüm kitapların bir nevi yazma sebebi. Diğer kitaplarında herhangi bir satırında bir şekilde Babaya Mektup yatıyor. Keyifli okumalar diliyorum:)
Çok teşekkür ederim, daha önce dönüşüm e başlamış ama yarım bırakmak zorunda kalmıştım, alıntılarını okuduğum Kafka'nin derin ruhuna imrenerek bu kitabından başlamak istedim.. henüz baslarindayim ama bir kısım çok etkileyici "İlk yıllardan yalnızca bir olayı doğrudan hatırlayabiliyorum, belki sen de hatırlarsın. Bir keresinde gece vakti durmadan su diye mızırdanıyordum, kuşkusuz susuzluktan değil, belki kısmen sinirlendirmek, kısmen de kendimi oyalamak için. Birkaç sert tehdit fayda etmeyince, beni yatağımdan almış, sahanlığa taşımış ve geceliğimle kapalı kapının önünde kısa bir süre yapayalnız bırakmıştın. Bunun doğru olmadığını söylemek istemiyorum, belki de gece huzuru sağlamak o sırada ancak bu yolla mümkündü, ancak burada senin eğitim yöntemlerini ve bunların üzerimdeki etkilerini açıklamak istiyorum. O zaman herhalde uslu durmuştum sonrasında, ancak bu olay içimde bir tahribata yol açtı. Anlamsızca su isteyip durmanın bana göre doğallığıyla, dışarıya taşınmanın olağandışı korkutuculuğunu kendi doğam gereği hiçbir zaman doğru ilişki içine sokmayı başaramadım. Yıllar sonra bile, o dev adamın, babamın, en yüksek merciin neredeyse hiçbir neden olmaksızın geleceğini ve gece yarısı beni yatağımdan çıkarıp sahanlığa taşıyacağını, yani onun gözünde böylesi bir hiç olduğumu düşünerek azap çektim"... Gerçekten Kafka bu duygularını satıra dökerken kitaptan gözleri ayırabilmek çok zor...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.