Merhaba..
|YAKALANIŞ| 》》Kitap Yorumu
Yine bir Jack London klasiği..
Hala rüzgar ortalığı kasıp kavurmaktaydı. Böylesine korkunç bir rüzgarı daha evvel hiç görmediğinden hızını kestirmekte güçlük çekiyordu. Fakat bildiği tek şey vardı ki o da rüzgarın her an gittikçe sertleşmesiydi. Çok geçmeden ağaçlardan biri rüzgarın etkisiyle sert bir şekilde sarsıldı. Üstündeki insanlar teker teker yere döküldüler. Hemen peşinden büyük bir dalga insanları önüne katarak silip süpürdü.
Onların kim olduklarını pekâlâ biliyoruz. Büyüklerimizden dinlemiştik. Çok sessiz geldiler, tatlı diller döktüler. Böyle yapmak zorundaydılar. Çünkü biz onlardan sayıca çoktuk.
Koolau:
"Yaşam çok , günler ise azap," dedi. "Madem öyle biz de yiyip, oynayalım."