Ah Musab , o küçücük yaşında ne kadar ağır yükler taşımak zorunda kalmışsın meğer… Eseri okurken her bir saniyesini birebir yaşadım. Kah üzüldüm kah sevindim kah sinirlendim. Ne kadar da bizden bir hikaye . Ne kadar da yaşanmış … Yazarımız ilk eseri olmasına rağmen kalemini ustalıkla konuşturmuş. İnsanlık ayrı bir meziyet. Daha doğrusu insan olmak. Düşeni desteklemek ve bize ah diyeni geri çevirmemek. Vicdan , kendini unutup başkasının derdine çare olmaksa her yiğidin harcı değil! Herkes bir Selçuk olamaz ama en azından denemeli içimizdeki bu insanlık kırıntıları bile olsa kaybetmemeliyiz. Kitabı okurkende Kırşehirimizden izler bulmakta ayrıca keyifliydi. Kalemine yüreğine sağlık kardeşim, meslektaşım Gökmen Güneş . Yeni eserlerini de sabırsızlıkla bekliyorum.
