Şimdiki zamanın etken sıfatı olan gīr (“tutan”), bazı bileşik isimlerlerde karşımıza çıkıyor. Örneğin beygir (bārgīr, yük tutan), kevgir (kafkgīr, köpük tutan), peşkir (pīşgīr, ön tutan, yani önlük), tarafgir (Arapça taraf’tan, taraf tutan).
Aynı sözcüğün 3000 küsur yıl önce kullanılan eski İran dillerinden Avesta dilindeki şekli grab-. İngilizce to grab ve to grasp yahut Almanca greifen (kapmak, kavramak) fiilleri ile benzerliği tesadüf değil. Hepsi de Hintavrupaca *ghrebh- kökünden geliyorlar. Bu kadar basit ve bu kadar çarpıcı!
·
445 görüntüleme
(ﮔﺮﺍﻥ) sıf. (Fars. girān)
1. (Tartıda) Ağır: Bâr-ı girânı gitti serimden o mihnetin (Abdülhak Hâmit). Sevgili neferlerimizden birine baktığım zaman rasin ve giran bir çelik külçesi hatırıma gelir (Cenap Şahâbeddin).
2. mec. (Kıymeti) fazla, (değeri) çok olan.
3. mec. Sıkıcı, sıkıntı veren: “Teklîf-i giran.”
ѻ Giran gelmek:
1. Ağır gelmek.
2. mec. Gücüne gitmek, ağırına gitmek: Türk devletiyle, iki senede bu vazîfeyi yüzüne gözüne bulaştıran Yunanistan arasında mukāyeseye girişmek idrâke giran geliyor (Yahyâ Kemal).
gıran giresice var bi de onla alakası var mı?
1 sonraki yanıtı göster
Destgir
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.