Hayat Şiirini Çağırıyor
"Düş kurmaktan ve dahası, kurduğu düşten hayatını âzâde tutmuş insan, kendisini, verili değerler ve tüketim ahlâkı scalasına tutsak etmiş olmuyor mu?
Böylece, kendi düşünün ve bu anlamda kendi hayatının öznesi olamayan insan, verili hayatın nesnesine dönüşmüyor mu?
... söz konusu insan, içinde sustuğu hayatı kanıksayan ve insan olarak verili hayatı katlanır kılmak için bunu meşrulaştıran bir refleksler toplamından öteye bir anlam taşıyabiliyor mu?
Sonuçta adalet duygusundan, hakkaniyetten, gelecek sezgisinden ve bu bağlamda bir entelektüel vicdan pratiği olma tutkusundan yoksun yığın gerçeği ile karşı karşıya kalmıyor mu?"
Sayfa 17Kitabı okudu
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.