Eskiden bildiğin deliydim. Kurtulmaya çalıştığım bir deliliğim kendimi akil gösterme çabam vardı.
....
..kendi sesimden içimde kopan, düşen heyelandan yine altımda kalan ben olurdum. Kendimi kendi üstümden atan yine ben olurdum. Aklım ve hayal gücümden başka hiçbir şeyim yoktu. Aklımın tekinsiz, hayallerin değersiz olduğu bana hissettirilince, bazen ince bazen hoyratça söyleniverince işte o zaman bıçağı çekerdim. Hiçbir şeyi olmayanın tüm tehlikesi ile bir saldırırdım. Çok kan dökerdim ama en fazla kan kaybeden yine ben olurdum.
Sayfa 48Kitabı okudu
·
155 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.