Sonunda bitti yolculuğumuz.. Hayatımdan bir Kinyas ve Kayra geçti benim de.. Ama en baştan söylemem gerekirse, çoğu okuyucunun aksine yerlere göklere sığdıramadığım bir kitap olmadı benim için. Tamamen sevmedim de diyemem çünkü altını en çok çizdiğim kitaplardan birisi oldu Kinyas ve Kayra. Yazarın cümlelerle bu kadar iyi oynamış olması, satır satır çizeceğiniz bir çok alıntı bırakmış geriye. Hayatın içinde olan ama görmezden geldiğimiz çoğu olay işlenmiş. Kinyas ve Kayra, ne kadar görmezden gelirsek gelelim hayatın içinde var olan iki insan. Hikaye olarak da gayet sürükleyiciydi belki de ama Kinyas ve Kayra'nın o karanlık dünyalarına hiç alışamadım ben, alışmak istemedim belki de. Her kitapta kendimi yakın hissettiğim karakterler yoktu ilk kez. İlk kez bir kitabın karakterlerinden nefret ettim hatta. Belki de görünmesin diye halı altına süpürülen tüm pislikleri, kulak tıkanılan gerçekleri, istesek de istemesek de toplumda var olan aykırı düşünceleri tek tek yüzümüze vuran bir kitap olduğu için rahatsız etti tüm bu aykırı cümleler. Okurken çoğu yerde durup "Yeter artık! Tamam, dünya üzerinde yaşayan en pislik varlıklar sizsiniz. Yeter böyle yaşadığınız!" diye bağırmak istedim Kinyas ve Kayra'ya.Ama yine de okudum her bir satırı. Aylar önce başlayıp yarım bırakmış olduğum kitaba tekrar başladım. Çünkü içten içe merak ettim neler yaşadıklarını, nereye kadar böyle devam edeceklerini, sonunda ne yapacaklarını öğrenmek istedim. Nereye gidiyordu bu hikaye? Zaten bu merak da olmasa çekilmezdi diyorum koca kitap. Kitabın ilk 100 sayfası beni o kadar yordu ki. Ara sıra kitabı kapatıp nefes alma ihtiyacı duydum. Ruhum daraldı, gözlerim okuduğu kötülüklere inanamadı, zihnim reddetti Kinyas ve Kayra'nın gerçek olabileceğini. Ama dedim ya nereye gidiyordu bu hikaye, sonu ne olacaktı? Karakterleriyle, bolca kullanılmış argo sözcükleriyle (ki yeraltı edebiyatı olarak geçen bir kitapta az çok böyle şeylerle karşılaşacağınızı tahmin edersiniz) sevmeyeceğiniz bir kitap olabilir ama sanırım kitabın asıl etkisi, bu nefret dalgasının üzerinden zaman geçtikçe ve biraz durup düşündükçe belli ediyor kendini. Okuduğum için pişman değilim ama bir Günday kitabı daha okumam için aradan uzun yılların geçmesi gerek.

Kinyas ve KayraHakan Günday · Doğan Kitap · 202227,1bin okunma

·

97 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Lutfiye