Okurken gerçekten keyif aldığım bir kitap. Seneler önce tanışmıştım ve şu an tekrar okudum. Ve ilerleyen senelerde bir daha okumaktan asla sıkılmayacağım çok güzel ve naif bir kalem Sabahattin Ali. Eser de öyle tabiki. Kuvvetli bir aşkın tutkulu ve çocuksu iki tarafı ele alınıyor kesinlikle.
Ön planında kuvvetli bir aşkın bulunduğu romanda, başkahramanların arasında geçen diyaloglarla insanın içsel yalnızlığı ve kendine yabancılığı da yer yer okuyucuya hissettirilmektedir. İnsanlara olan güvensizliği yüzünden çıkarsız sevginin olmadığına inanan Maria Puder ve ruhundaki eksikliği aşkla tamamlamaya çalışan Raif Efendi’nin yolu bir noktada kesişmektedir ve yol ayrımına uğradıklarında birbirlerine duydukları kuvvetli sevginin yerini büyük bir boşluk almaktadır.
Sonu beni aşırı derece şaşırtmıştı, aslında talep ettiğim bir hikaye de canlandı gözümde, şu şekilde mi bitseydi acaba? bu kadar boş kalmasa mıydı? bırakmasa mıydı? sahiplenmeli miydi? diye diye bitirdim.
Okumayan ya da en azından kitap hakkında bir fikri olmayan nadir insan kaldığını düşünüyorum. Ama kesinlikle tavsiye edebileceğim bir eser.
Keyifli okumalar dilerim.
