Öncelikle Jean Jacques Rousseau'nun daha önce hiçbir kitabını okumamış ben nasıl oldu da buralara geldiğimi anlatmak istiyorum. Uykusuzluktan muzdarip olduğum bir gece, sesli kitap dinlerken uykuya dalabilmeyi umarak Youtube'dan bir tanesini seçtim. Hayır seçtiğim kitap bu değildi, yanlış hatırlamıyorsam Gogol'un Burun adlı eseriydi. Ben uykuya daldım ve kitap da ben uyurken bitti, otomatik oynat özelliği aktif olduğundan başka bir kitaba geçti, o kitap ise işte bu kitap. Bu durumu fark etmem gece saat 5'i buldu. Fark ettiğimde ise yarı uykuda, yarı uyanık bir haldeydim, karabasan derler ya hani, saatlerdir farkında olmadan dinlediğim bu kitabın karamsarlığı karabasan gibi üzerime çökmüştü ama zihnim istemsizce deli gibi çalışıyordu, duyduğum her cümlenin üzerine düşünüp yorum yapıyordum, bir yandan da kımıldayamadığım için yatakta düşünürken acı çekiyordum. Bu durum en fazla bir kaç dakika devam etmiştir ama siz bir de bana sorun. Nihayet Youtube'u kapatıp tekrar uyudum. Sabah Youtube geçmişimden kitabın ismini öğrenip üzerine kısa bir araştırma yaptım, alıp okumaya kadar verdim ve işte buradayım. İtiraf etmem gerekirse o geceki deneyimi yaşatmasını ummuştum fakat bu olmadı tabi ki. Depresyondan arada kafamı çıkarıp nefes aldığım sonra tekrar içine daldığım bu günlerde huzursuz yaşlı bir adamın kitabını okumak beklediğimden iyi hissettirdi. Olaya kıçından dahil olduğumdan bahsettiği bazı şeyleri anlamasam da ve bazı konularda aynı fikirde olmasam da, bu kitapta yer yer kendimi buldum. Mesela sebeplerimiz farklı olsa dahi, ben de kendisi gibi daha az kişinin kullandığı yolları kullanarak ormana giderim orada huzur bulurum, zaman geçiririm. Ayrıca Jean Jacques Rousseau bana bitki bilimiyle ilgilenmek gibi bir fikir verdi, kendisinin koleksiyonları varmış, ben koleksiyon yapar mıyım bilmiyorum ama kesinlikle artık gördüğüm her şeyi Ayı Yemişi sanmayı keserim. Bunu komik buluyorum çünkü ayılardan korkuyorum, bir ayak izi veya hayvan dışkısıyla karşılaşsam bunu hemen ayılarla ilişkilendiriyorum. Yabani meyvelerin ayı dışkılarındaki çekirdekler sayesinde yetiştiğini bildiğimden böyle bir bitkiyle karşılaştığımda düşünebildiğim tek şey ayı. Beni en çok etkileyenler ise yazarın mutluluk, tecrübe ve yalnızlık ile ilgili düşünceleri oldu bu durum kelimelerin anlamlarını tekrar düşünmeme neden oldu, bunlara karamsar mı yoksa gerçekçi mi demeliyim bilmiyorum çünkü bu ikisini hayatım boyunca birbirine karıştırdım. Sürekli hata yapıp, "Olsun, tecrübe." diye kendini avutan biri için tehlikeli düşünceler bunlar, fırsatlar kaçtıktan sonra tecrübenin ne anlamı var. Sonuç olarak ilk incelememi yazmış oldum. Daha çok kendimden bahsettiğimi biliyorum ama kitabın bende bıraktığı etki tam olarak bu, yazarın zihninde yaptığı gezileri okurken ben de kendi gezilerime çıkmış oldum. Okuduğunuz için teşekkürler...

Yalnız Gezerin DüşleriJean-Jacques Rousseau · Zeplin Kitap Yayınları · 20194,010 okunma

·

69 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.