Ben bir katilim
Kendimi öldürdüm bu sabah
Ya da dün sabah ,bilemiyorum
Çünkü aynı her sabah
Çocukluğumun gölgesi kalmıştı üzerimde beni koruyan
Onu astım,nefretimde
Ve birkaç türküyü hasret kokan
Aynı ellerle aldım gömdüm yüreğime
Aynı gözlerle çekindim görmeye
Bir yorgan serdim üzerine
Üşümesin çocukluğum diye
Merhamet kalmış olacak