Seni bende var eden şey umut dahi olsa bilirim ki kimi hayaller, kuruldukları akla saldırır. Ziyan bir ömür, bir takvim yaprağını koparacak bir ihtimale muhtaçtır ya, işte o daldır adın: uçurumun kenarında... Yine de keşke yok! Aklım hep ‘’iyiki’’lerin koynunda uyur. Ya bir ders ya bir tebessüm...illaki kazanır ruh. İllaki tekrar kandırılır da. Kanar, çünkü içimizdeki o saf insan, kanayacak yara arar.