Okumayı bitirdiğimde kitaba sarıldım. Yazdığı şiir nedeniyle türlü işkencelere maruz kaldığında hayata Leyla Erbil'e olan platonik aşkıyla tutunmuş Amed Arif. Bunları yansıttığı şiirleri ne kadar karanlık ve çaresiz görünse de aslında buram buram umut kokuyor. Öyle ki okuyucuya her şeye rağmen hayata tutunma isteği aşılıyor. Anadoluyu öğretiyor, sevmenin sizi hayata bağlayan gücünü gösteriyor ve en önemlisi acıya meydan okuyasınız geliyor. "Öyle yıkma kendini, Öyle mahzun, öyle garip... Nerede olursan ol, İçerde, dışarda, derste, sırada, Yürü üstüne - üstüne, Tükür yüzüne celladın, Fırsatçının, fesatçının, hayının... Dayan kitap ile Dayan iş ile. Tırnak ile, diş ile, Umut ile, sevda ile, düş ile. Dayan rüsva etme beni."

Hasretinden Prangalar EskittimAhmed Arif · Metis Yayınları · 201739,8bin okunma

··

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gizem Görünmez