"Nasıl korkunç bir hayat! Ne gündüzü ne gecesi, bir an olsun dinlemek yok. Yakın zamana kadar, gardiyanlar geceleri nöbetçi kulübesinde oturuyorlardı,sadece saat başı uyanmış oluyordum. Artık hiç durmaksızın yürümek zorundalar ; birçoğu da takunya giyiyor! "
Sayfa 139 - Vacilando KitapKitabı okudu
·
186 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.