Kitap, ana karakter Moscarda’nın bir gün aynada kendisine bakarken, karısının ona burnunun ne yana doğru çarpık olduğuna mı baktığını söylemesi üzerine yaşadığı şok etkisiyle başlıyor. 28 yaşına kadar fark etmediği burnunun çarpıklığı kendi varoluşuyla ilgili ciddi sorgulamalara hatta çevresi tarafından delirmiş gözüyle bakılmasına kadar gidiyor. Başkalarının onu nasıl gördüğünü ve kaç farklı kendi olduğunu merak ediyor. Kitap; Başkalarının gerçekliğinde ben kimim ? Bana nasıl bir tanım yüklüyorlar ? Kendim olduğunu sandığım şeylerin ne kadarı kendimim ? Olduğumu sandığım şey başkalarına göre kim ? Herkesin gerçeği kendi gerçeğiyse kendi gerçeğim gerçekte ne ? Benzerinde sorgulamalarla ilerlerken okuyanın dünyasında da sorgulamaların kapısını aralıyor. Başkalarının kusurlarının kolayca ayrımına varmamıza karşın, kendi kusurlarımızın bilincine varmadığımız gerçeğini, burnunun çarpık olduğunu karısından duyması sonucu fark ediyor. “Benim içimde, benim için bir gerçekliğim var: kendime verdiğim gerçeklik; sizin içinizde de sizin için bir gerçekliğiniz var: kendinize verdiğiniz gerçeklik; bunlar hiçbir zaman birbirinin aynı olamazlar, ne sizin için, ne de benim için.” (s.48) Kitabı ben çok beğendim. Edebiyat, roman türünde geçmesine rağmen okurken ilk hissedilen felsefede varoluşçuluk türü oluyor. Bana kalırsa çoğu kitap ve yazar varoluşa ayna tutuyor. Kitaplar, şu dünyaya kişi öldükten sonra kalan en büyük varol(m)uş gerçeği.️ Merak edenlere tavsiye ediyorum. Sevgiyle.

Biri Hiçbiri BinlercesiLuigi Pirandello · Kırmızı Kedi Yayınevi · 20214,074 okunma

·

97 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şeyda