Kitabı, kardeşimin kitap hakkındaki yorumu üzerine okumaya başladım ve tabii ki kitabın konusu da beni kitabı okumaya yönlendiren bir diğer etken oldu diyebilirim. Kitaptaki baş karakterimiz: August. August, doğuştan fiziksel bozukluğa sahip bir çocuk ve kelimenin tam anlamıyla ‘sıradışı’ bir yüze sahip. Çokça nadiren görülen bir mucize kendisi… Kitabımızda, August’un çevresinin, August’a karşı olan tavır ve davranışlarına karşı olarak; August’un düşüncelerini çok güzel bir şekilde August’un bakış açısıyla -yazarımız bizlere kalemine hayran bırakarak- aktarıyor. Fiziksel bozukluğa sahip olan August’un bakış açısını; bu kitap gerçekten o kadar içten ve akıcı bir üslupla bizlere naif bir şekilde aktarıyor ki… Yapıtın mükemmelliğini anlatmada kelimelerim kifayetsiz kalacak.. Tam bir başyapıt. Kitapta en çok ilgimi çeken: Yazarın; olayları, kitaptaki çoğu karakterin bakış açılarıyla görebilmemizi sağlıyor olması.. Tam da, ‘Acaba bu karakter bu konuda nasıl düşünüyor?’ dediğim yerde onun bakışını, onun yaşadığı o andaki perde arkası olayları, bizlere güzel bir şekilde lanse edebiliyor olması yazarın kitaptaki başarısının sırrı diye düşünüyorum (: Kitap beklentimin de fazlasını karşıladı. Bence herkes ama herkes okumalı. Bu konularda duyarlılık artmalı ve bu kitabı okuduktan sonra artmaması mümkün değil (: Bu kitabı iki oturuşta bitirdim. İnsanı kendine bağlayan, okudukça huzur veren bir yanı var.. Kitap, dört seriden oluşuyor. Bir diğerini okumaya yakında başlayacağım. Kitap hakkında görüşler: ~“Mucize; sevgi, hüzün ve insan yaşamının değeri hakkında çok güzel bir hikaye. Okuduktan sonra daha iyi biri insan olmayı istememek mümkün değil.” // Patrica Reilly Giff ~“Mucize aslında… tam bir mucize. Kendinize bir iyilik yapın ve bu kitabı okuyun; hayatınızı iyileştirecek.” // Nicholas Sparks ~“Mucize, kocaman yürekli bir kitap…” // Julia Alvarez Kitaptan alıntılar •En kötü günüm, en kötü düşüşüm, en kötü baş ağrım, en kötü çürüğüm, en kötü sancım, herhangi birinin söylediği akla gelebilecek en kötü söz, August’un yaşadıklarının yanında bir hiçti. •…bazen birini incitmek için ille de onu incitmeyi istemek zorunda değilsin. Anlıyor musun? •Sevmek için gözlerine ihtiyacın yok, değil mi? Sadece içinde hissedersin. •Hayata yeni bir kural koyalım mı?.. Şöyle olsun: Daima gerektiğinden biraz daha nazik olmaya çalış (…) Çünkü nazik olmak yeterli değildir. Kişi, ihtiyaç duyulandan daha nazik olmalıdır.

MucizeR. J. Palacio · Pegasus Yayınları · 201613,3bin okunma

·

722 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

s.