İçimi parçalayan bu güzel kitaba, İlaya, Sayın Işınsuya ne kadar teşekkür etsem az. Küçük yaşta ki bulanık zihnime vatan aşkını, sevdayı, 'Bir hilal uğruna ya Rab, ne güneşler batıyor!'a kurban gitmeyi bana öğrettiği için. Yine olsa yine okurum değil benimkisi, yine olduruyorum her seferinde sıkılmadan bıkmadan içim yanarak okuyorum. Dededen toruna geçen Türkçülüğü, Türk'ün asimile oluşunu ama yine de davasına birilerinin sahip çıkışını anlatıyordu kitap. Ülkü uğranda ölenleri ve o ölümlerin bir manası olduğuna dikkat çekiyordu. Çiçekler Büyür, Akçabardaklar her yıl karın altından yeniden baş gösteriyordu, tıpkı şehitlerin uğruna can verdikleri yolda birilerinin her zaman var olacağı gibi. Bulgaristan'da yaşayan Türkler'in yaşadığı zorluklar, maruz kaldıkları baskılar ve yaşadıkları zulümlerin konu alındığı bir eser... Bu kargaşa içinde iki aşık: İlay ve Mehmet Ali. Birisi kendi milliyeti, dili ve dini uğruna her şeyden vazgeçebilecekken; diğeri fayda uğruna tüm benliğini silip atabiliyor. Bir kadın, bütün bu kargaşa ve zulüm içerisinde ne kadar direnebilir? Ne kadar mücadele edebilir? "Seni çok seviyorum Mehmet Ali!" diye başlıyor kitap ve o sevdanın toprağa gömülmesiyle son buluyor. İyi ki kitaplar var...

Çiçekler BüyürEmine Işınsu · Bilge Kültür Sanat · 2012926 okunma

·

1.117 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murat YALÇIN