Çocuklara merhameti öğretmek yerine eski bayramlardan bahsediyorlar. Yankısız gökdelen uçurumlarından bıraktıkları bedenleri hiçbir seferinde denize çarpmıyor. Biri görev yerinde beliriyor ne zamab bir diğeri kaybolsa. Biri gidiyor, biri geliyor. Ölümleri ölümden sayılmaz. Aynı yaşamın farklı tenlerdeki tezahürleri onlar. İhtimal olduklarının farkında olmadan silinip gidecekler. İhtimallerini tamamlamadan, bir kedi sevmeden, bir güzel öpmeden, bir şarkı söylemeden... Suyla akmayacaklar. Kalpleri nasırlı, gözleri mühürlü olduğundan, onları doğurdukları ormanda kaybeden analarının seslerini bulamayacaklar