Dostoyevski hapse atılmış, orada hakkında verilecek kararı bekliyordu. Ve hücresindeki bu bekleyiş sırasında şunları yazıyordu mektubunda:
" İnsanda de büyük bir acıya katlanma ve yaşama gücü var ve inanın, bunu bu derece olduğunu hiç sanmıyordum. Şimdi yaşantıma dayanarak öğrendim bunu. Suçtur umutsuzluğa kapılmak..."