Baudrillard, savaşın, siyasetin şiddet araçlarıyla sürdürülmesinden ibaret olduğu tezini değiştirmemiz gerektiğini iddia eder, çünkü ona göre medyatik imajlar, artık savaşın başka araçlarla sürdürülen bir biçimi haline gelmiştir. Şiddetin en yoğun hali olan savaş, artık sinernatografik ve tele-görseldir; tıpkı mekanik bir biçimde üretilen bir imajın (örneğin, Francis Ford Coppola'nın Apocalypse Now filmi gibi), görsel dünyada savaşı, önce çekim sırasında önüne çıkan herşeyi ve herkesi yiyip yutarak, sonra da her şeyi kitlesel heyecan verici nesneler şeklinde kusarak canlandırmasında olduğu gibi. Napalm bombasının yol açtığı felaketin birbirine perçinlenmiş görüntüleri, gazdan zehirlenmiş cesetler, kavrulup patlamış yanıklar, gürültüyle uçan jetler, patlamalar, çığlık çığlığa çocuklar, tecavüz ve yağmalama sahneleri, tüm bunlar birer birer üzerimize gelir. Savaş artık film, film de savaş olmuştur.