Per Petterson'u bilenlerden sevenleri ve sevmeyenleri tanıyorum. Bilip de kayıtsız kalanı tanımıyorum.Öyle nevi şahsına münahsır bir yazar. Yazarını bilmeden kitabından bir sayfa okuyunca Kuzeyli bir yazar olduğunu tahmin edebilirsiniz, ikinciyi okuyunca ya odur ya da ona çok benzeyen yeni biri dersiniz. Ben sevenlerdenim. Neden? Her ne kadar son zamanlarda edebiyatın göç ve iklim krizinden başka insanlığı ilgilendiren konulara yer vermemesi/ az yer vermesinden ve bireyin iç dünyasını anlatan romanların yükselişte olmasından şikayet etsem de P.P bu işte çok iyi. Metinleri, genelde orta yaşa yaklaşmış yalnız erkek bireye dair. Onları çok ama çok iyi anlatıyor. Ardından Romanı'nda, Lanet Olsun Zaman Nehrine ve Benim Durumumdaki Erkekler'in kahramanı Arvid Jansen'i karısından, kızlarından ayrıldıktan yıllar sonra, her zamankinden daha yalnız ve sefil bir durumda buluyoruz. Ailesinden kalan tek kişi "başarılı" ağabeyi David'in boşanmasıyla geçmişiyle kim bilir kaçıncı kez yüzleşiyor. Özellikle babasıyla ilişkisi irdeleniyor. Baba ne kadar "iyi bir baba" da olsa, zayıf anları, kusurları, karşılıklı hayal kırıklıkları, ilişkinin zayıflaması, pişmanlıklara tek tek bakılıyor, o zamanki koşullar, verilen tepkiler, şimdiki duygular ortaya dökülüyor. İnsana dair bu okumaları yapmak edebi hazdan başka yaşamıma yansıyan farkındalıklar da veriyor bana. Romanın sürprizi de vardı: bol bol Raymond Carver ile ve kritik iki abda, "Ince Memed" romaniyla Yaşar Kemal ile karşılaşmak.

ArdındanPer Petterson · Metis Yayıncılık · 202274 okunma

·

550 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Meral Nalbantoğlu