Bir malın pazar fiyatı o malın marjinal değerine eşit olmaya meyleder. Bir rekabetçi pazarda, bir malın müşterilere değeri 6 dolar olduğu zaman, o mal 6 dolara satılmaya meyledecektir. Bu emek için de geçerlidir. Ders kitabı iktisatı der ki, bir serbest piyasada çalışanlar kendilerinin marjinal ürününe göre ücret alma durumundadırlar. Yani, çalışanlar işverenlerine ifade ettikleri değere yakın ücretler alırlar. Bir işçi, kendisinin emeği yoluyla diğerleri için saat başına 6 dolar değer üretirse, saat başına 6 doların hemen altında gelir kazanmaya meyledecektir.
Genelde, bir hükumet pazar fiyatının altında fiyatlar koyduğu zaman, bu bir kıtlık (açık) yaratmaya meyleder. Müşteriler tedarikçilerin arz etmeyi istediğinden daha fazlasına talep ederler. (Mesela, ABD hükumeti 1970'lerde benzin fiyatlarına tavan koyduğu zaman bu kitlevi bir kıtlığa sebep oldu.) Hükumet fiyatları pazar fiyatlarının yukarısına koyduğu zaman, bu bir fazlalık veya artı yaratır. Tedarikçiler (arzcılar) müşterilerin satın almayı istediğinden daha fazlasını sunar.
Ücretler yalnızca emek birimlerinin fiyatıdır. Eğer devlet emek fiyatının pazar fiyatından daha yüksek olması gerektiğini söyleyen bir kanun çıkarırsa, bu bir emek fazlası veya artısı oluşmasına sebep olmaya meyleder. Bu fazlaya işsizlik deriz.
Sayfa 217Kitabı okudu
·
140 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.