Jung (1971), kişilik tiplerine ilişkin gelişimin yaşam boyu sürdüğünü vurgulamaktadır. Ops ve Loffredo (2000) "gençlik yıllarında başat ve ikincil özelliklerimizi geliştiriyoruz, ancak orta yaşa geldiğimizde, bir de bakıyoruz ki, çevresel faktörlerin etkisiyle aslında daha az tercih ettiğimiz yönümüz gelişmiş" diyerek çevrenin gücüne dikkat çekmektedirler. Henjum'a (1983) göre kişiliğin sadece bir bölümü değil, tamamı diğer insanlarla girilen etkileşim sonucu biçimlenmektedir.