İlk kez Nermin Yıldırım Ev okurken rastladım bu kitaba , not ettim bir köşeye . Sonrasında Mahir Ünsal Eriş ile ilgili okumalar yaparken , tarzının Sevgi Soysal’a benzediğini yazan okurlara tesadüf ettikçe merakım iyiden iyiye arttı . Arkadaşlarımla da paylaşmış olmalıyım bu merakımı ; geçen seneki yaş günümde Sevgi Soysal’ın tüm kitaplarını almışlar bana hediye olarak . Ne şanslıyım :) Bakmayın siz sabahtan beri kitap diye bahsettiğime . Bir kitap değil bence bu , 1971 yılında Ankara ‘da çekilmiş bir fotoğraf. Öyle sahici . Karakterler , mekanlar , hikayeler o kadar gerçek ki . Bir çırpıda okunuveriyor , ama orada kalmıyor . Bırakmıyor insanı . Dönüyor da dönüyor zihinde . Muhakkak okunmalı .Ama siz benim gibi aynı gün bitirmeyin olur mu, tadını çıkara çıkara okuyun nolur .