Hegel’in idrak teorisi, üç evreli epistemolojik bir tırmanışı ön gerçek olarak kabul eder. Kalkış noktası duyumsal bilinç, varış noktası akıldır; anlama yol boyunca uzanır. Bu terimler, sadece idrak biçimlerini değil, eylem ve duyguyu da kapsayan zihin ile dünya arasındaki bütün ilişki tarzlarını da adlandırır.