Eveeet, bugün de yine bir hatırat ile geldim. Bir asker olan ve öldüğünde de rütbesi binbaşı olan Adil Hikmet Bey tarafından kaleme alınan ve yanındaki dört arkadaşı ile birlikte 1914’te gittiği Türkistan ve Şanghay anılarının anlatıldığı bu kitap yine Yusuf Gedikli tarafından yayıma hazırlanmıştır. “yine” diyorum, çünkü Ahmet Kemâl İlkul’un hatıraları da benzer niteliğe sahipti ve yine hazırlayan kişi Yusuf Gedikli idi. Ahmet Kemâl İlkul’un eseri ile bu eseri kıyaslamak gerekirse en önemli özellik, bu eserin dilinin daha sade ve anlaşılır olduğudur.
Yusuf Gedikli’nin dipnot kullanımı ve eserin değerlendirmesinin yapılması ise eseri anlamada oldukça kolaylık sağlamaktadır.
Eser, hem bir hatırattır hem tarihî bir eserdir hem seyahatnâmedir hem de bir romandır. Bu kitapta yazarın öyle bir üslûbu var ki farkında olmadan kitabı okuyup bitirdiğinizi fark ediyorsunuz. Çünkü yazar, duygularını oldukça iyi aktararak hissettiklerini size de hissettiriyor. Ayrıca alaycı bir üslûba sahip olan yazarın yobazlığa, çocuk evliliklerine ve ayrımcılığa karşı gösterdiği öfkeyi de görmek mümkündür.
