İyileştirmek için harcamamız gereken enerjiyi yaralamak için kullanıyoruz. Arındırmayı denemek yerine karalamayı tercih ediyoruz. Düşene bir de biz vurmayı yiğitlikten sayıyoruz. Başkalarının hatalarından, günahlarından, zayıflıklarından besleniyoruz. Güzelleşemediğimiz için her gün biraz daha çirkinleşiyor, kabalaşıyor, katılaşıyoruz. Ve idraksizleşiyoruz. Evet, idraksizleşiyoruz; çünkü idrak insan güzelleştikçe berraklaşan bir şey! İnsan hakikatle kendini arındırdıkça idrak sahibi olabiliyor, saflaşabiliyor, güzelleşebiliyor. Bu sebeple ki güzelleşemiyor olmayı kafasına takmalı her bir insan; çünkü bu aynı zamanda idraksizleşmeye işaret ediyor.
“Bir şeyde eskimez bir güzellik varsa” dedi meczup, “bil ki rahmetle yıkanmıştır!”
Gökhan Özcan
·
143 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.