Okuyup sorgulayan insanlarla okumayanların ayrımı çok keskin. Bu ayrım o kadar yoruyor ki, her gün beni anlamayacağını ve dinleseler de sorgulamayacaklarını düşündüğüm insanların arasından geçtiğimi biliyorum.
Bu insanların dışarıda olmalarını kabullendim de bu sitede olmalarını kabullenemiyorum ben de hâlâ.
Bunu okulda çok düşünüyorum. Evrimle ilgili kitaplar okuyorum şu sıralar, öğretmenim iyi guzel okuyorsun ama birkaç sene sonra çok üzülürsün demişti. İlk dediğinde anlamamıştım fakat çevremle olan zıtlığım gözüme çarpmaya başladığında ne demek istediğini anlamaya başladım. Herhangi bir ortamda bir düşünceyi sorgulamaya kalktığımda garip bakışlarla karşılaşmak bir noktadan sonra çok yormaya başladı. Çözüm olarak teneffüslerde kafamı kitaplara gömsem de tatmin etmiyor. Tartışmaya bayılırım ama tartışmak ve fikir alışverişinde bulunmak istediğim konuyu söylediğimde hayatlarında böyle bir şey duymadıklarını cevap olarak alıyorum. Yapacak bir şey yok. Bir süre daha kendi küçük balonumda yaşamaya devam.
Okuyarak topluma yabancılaşmak değil daha kapsayıcı olmak gerekir diye düşünüyorum. Edebiyatımızdaki o meşhur ‘topluma yabancılaşan aydın , anlaşılamayan bilge, kanatları çok büyük olduğu için yürüyemeyen şair’ tipinin aramızda gezinip ‘hepiniz cahilsiniz’ çıkışlarının memlekete pek faydası görülmemiştir. Aydın dediğimiz kimsenin etrafını aydınlatması gerekir, fildişi kulesinden dünyanın çirkinliklerine tiksinti duyması değil. Bireyci gözle bakarak kişi sadece kendi konforunu önceliyorsa tabi ona diyecek sözümüz yoktur, kişisel tercihidir.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Sorgulamak okumanın haricinde biraz da kişinin kendi yeteneklerine güvenmesi, özgür olmasıyla ilgili. Özgür kişi yetenekleriyle daha çok yüzleşir. Bu yüzden kişi daha güçlü gördüğü bir şeye sığınarak içindeki özgürlüğü bizzat kendisi baltalar. Sessiz sakin yürüyüp geçeceksiniz. Başka ne yapılabilir ki?:(
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.