Özledim Ama Kimi
Bugünlerde içimde tanımlayamadığım bir şeyler var.Özlüyorum,özlüyorum ama kimi?sanırım saniye öncesini...
bekleyiş,bekliyorum,hasret,özledim,özlem,özlemekEskiyi,ranzanın üstünde yatan ablamın gıcırtılarını,abimin sabahları bizi sarsarak uyandırışını:),babamın trt muhabirlerini,annemin enfes kahvaltılarını...Eski sabahlarımızı özledim.Bana doğan güneşi,sadece beni saran güzellikleri,bana ağaran tanı,bende hayat bulan sessizliği,eskiyi...
Tek derdimin hayat bilgisi ve ya matematik ödevleri olduğu o günleri.Tüm sevdiklerim hep benimle olacak sandığımdan yüzümde oluşan tebessümü,inanması güç ama eski kayıplarımı...
ve seni özledim...masumiyeti hayatıma katan,birini herhangi bir anda aklının bir köşesinde bulabileceğini bana öğreten seni...gülüşünü,uyumanı,bana sarılışını,hatta nefes alışını!her şeyini özledim meleğim...
bir de şey...galiba ben onu da özledim.aslında nasıl özleyebiliyorum ki onu?diş fırçasını görmedimhiç benimkinin yanında,sabah uyandığımda evin içinde olanlardan olmadı o hiç...ve bir kere bile benim onun resimlerine dahi nasıl özlemle sarıldığımı,sesini nasıl da nefesimi tutup dinlediğimi,onu sevdiğimi nasıl da içim parçalanırcasına göz yaşlarımla haykırdığımı bilmedi.Sen başkalarıyla uyandın,ben sana uyanırken...
Söylenecek ne kaldı ki daha?Özledim işte,hepsi bu,özledim...
bekleyişbekliyorumhasretözledimözlemözlemek
··
18 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.