Fransa’nın başbakanı Clemenceau, İstanbul’un Türklere bırakılamayacak kadar değerli bir şehir olduğunu, çünkü Türklerin tarih boyunca fethettikleri her yeri imha ettiklerini söylüyor, insanlar okuyordu. Paris Barış Konferansı’nda Sadrazam Damat Ferit, Osmanlı’nın parçalanmasının mümkün olmadığını açıkladığında, Amerikan Başkanı Wilson: “Ben bu kadar aptalca bir şey görmedim” cevabını veriyor, insanlar yine okuyordu. Mustafa Kemal ordudan istifa ediyor, birkaç hafta sonra tutuklanması isteniyor ama insanlar artık okumuyordu. Çünkü büktükleri gazeteleri, işgal askerlerinin uyuduğu binaları ateşe vermek için kullanıyorlardı. En azından Eskişehir’de durum buydu.
Her ne kadar, savaş kaybetmek, tek bir mermi bile atamamış çocukların burunlarına halkalar geçirilmesi anlamına gelse de, Eskişehir direniyordu. Çünkü bir adam vardı. Bir isim. Tuhaf bir adam... Yüzünü ilk kez 1915’te, gazetede gördüğüm bir asker...
Bahriye Nazırı Churchill’e “Hava bozmazsa iki haftaya kadar İstanbul’dayız” mesajını çeken Amiral Carden’ı, üç gün sonra Çanakkale Boğazı’na gömen Mustafa Kemal.
·
64 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.