Acaba sırf dünya için mi yaratılmışsın ki, bütün vaktini ona sarfediyorsun? İman Hakikatları - 33 Bu kitap öyle iyi geldi ki bana. Bazen nefes alamıyorum. Karanlıkta gibi böyle. İman hakikatlerini okurken aydınlandım galiba.İnsan bazen huzursuzluğunun sebebini saatlerce, belki günlerce düşünür. Sonra bir yerde bir şey okur, görür. Birden bir aydınlanma yaşar. Bugün, şu an öyle hissediyorum. Bir şeyler değişsin istemiyorum ki ben hayatımda. Çabalamak istemiyorum. Yani düşününce üzülüyorum. Neden oldu nasıl oldu diyorum ama artık hayatımda hiç bir taşın yerinden oynamasını istemiyorum.O kadar çok şeyi istemiyorum ki. Ben sadece başkalarını değil kendimi de affetmiyorum. Affetmek bana çok zor geliyor. Geçen zamanın affı olmaz. Ben elimi neye atsam bir şeyler hatırlıyorum. Bilinç altım çöplük gibi. Kendimi zorlayamıyorum. İnsanların perestiş ettiği şeylere ne yaparsam yapayım zorla ilgi duyamıyorum. Hatta zorladıkça üzülüyorum. Bunun için zaman zaman özür dilemek istediğim insanlar bile oluyor. Böyle olduğum için. Sanki hiç bir şey için çabalamıyor gibi göründüğüm için. Bugün çok yoruldum çok da üzgün hissediyorum. Tam tersi olması gerekiyordu. Bazı şeyler benim için çok geçmişte kalmış gibi. Her şey o kadar geçici ve "öyle yalandan" geliyor. Dünya fani. Değmiyor alâka-i kalbe. Bunu hissediyorum. Ve kesinlikle hiç bir şeye bağlanmak, bir şey için hırslanmak istemiyorum. "Çünki mü'minde hırs, sebeb-i hasarettir ve sefalettir." "Ben muhabbet üzerine bir rüşvet, bir ücret, bir mukabele, bir mükâfat istemiyorum. Çünki mukabilinde bir mükâfat ve bir sevab istenilen muhabbet zaîftir, devamsızdır." İman Hakikatları - 142 "Bundan neden anlamıyorsun ki, vazife-i asliyen hayvan gibi çabalamak değil; belki hakikî bir insan gibi, hakikî bir hayat-ı daime için sa'y etmektir."

İman HakikatleriBediüzzaman Said Nursî · rnk neşriyat · 2014324 okunma

·

132 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren