Susanno Tamaro'nun çocukluğundan başlayarak yazarlık serüvenini anlattığı bir kitap. Yazar hangi kaynaktan beslendiğini anne ve baba tutumlarının bir kişinin hayattaki duruşu üzerinde nasıl etkiler bıraktığını çok güzel benzetmelerle anlatmış. Kitabı okuduğumda hayatın iyisiyle kötüsüyle gelip geçici olduğunun ve nefretle yaşamanın kimse için bir fayda sağlamayacağının farkına vardım. Otobiyografi yazmanın roman yazmaktan daha zor olduğunu düşünürüm her zaman çünkü otobiyografi okurken çabuk sıkılırım. Bu kitabı bırakmak istemedim. Çoğu yerde kendi hayatımda yaşadıklarıma benzerlik bulmamın bunda etkisi büyük.
