(...) Feci bir şekilde, ızdıraplar içinde uykuya dalıyorum, sızıyorum... Sonra bir de bakıyorum, uyanmışım, sabah olmuş... Ölmemişim... Öyle üzülüyorum ki... Şöyle akşamdan sabaha bir ölsem gözüm arkada kalmayacak!
Fikret Mualla
·
111 görüntüleme
Insanlar, neden böyleler? Yaşayan kişiye yapmadıkları eziyeti bırakmaz, zerre de pişmanlık duymazlar. Ama o kişi ölünce, bir de kendi ellerinde ölünce, asla üstüne alınmaz, yapan kişiye lanetler okuyup öleni bağrına basarlar. Ne garip şu insan adındaki yaratık.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.