"Eserin tam adı Behcetü’l-esrâr ve mâdinü’l envâr fî menâkıbı’ssâdeti’l-ahyâr mine’l-meşâyihi’l-ebrâr’dır. Yazarı, İbn-i Cehzam lakabıyla Şeyh Nureddin Ebu’l-Hasan Ali b. Yusuf b. Cerîr el-Lahmî eş-Şattânûfî –Şâfiî’dir (644-713/1247-1314)
Şeyh Abdurrahman Talabânî tercümesinin girişinde eserin yazarının Nur Ali Bahş olarak vermiştir. Abdülkādir Geylânî hakkında yazılıp günümüze gelen en önemli menâkıbnâmedir. Eserde geçen menkıbeler râvî zinciriyle anlatılır, bu da eserin kıymetini bir kat daha artırır. Şattânûfî eserinde Abdülkâdir Geylânî’nin “Şu ayağım her Allah velisinin boynu üzerindedir.” sözünü söylemesi olayını uzun uzun anlatır. Adeta eserin gayesi bu sözü söylediğini isbat etmek içindir. Çoğunlukla Hz. Pir’in faziletleri ve kerâmetleri anlatılır. Eser, arkadaşlarının ve müridlerinin kendisiyle yaşadığı olayları, konuşmaları, kerâmetlerini anlatan nakillerin toplanmasıyla oluşmuştur. Abdülkādir Geylânî’nin hakkında en geniş ve güvenilir bilgi veren kaynak eser mesâbesindedir. Eserde sûfîlerin Abdülkādir Geylânî hakkındaki görüşleri ve bu sûfîlerin hayat hikayeleri anlatılır. Kaynaklarda Behcetü’l-esrâr’ın üç cilt olduğu belirtilse de elimizde tek ciltlik nüshalar mevcuttur. Bu eser Abdülkādir Geylânî hakkında yazılan çok esere kaynak olmuştur. (Tabakatü’l-Evliyâ, Nefehâtü’l-Üns gibi)"
