Gönderi
Üzüntüye uğrayan beni hatırlasın!" buyurmuştu Babam. Üzüntüde Muhammedî (aleyhissalâtu vesselam) sır vardı. İnsana en çok üzüntü anında uzanırdı Muhammed'in (aleyhissalâtu vesselam) eli.
"Ben Fatıma...
Elim, onun tuttuğu el.
Benim elim Allah Resulü'nün eli.
Benim elim babam Muhammed'in (asm) elinden tutma vesilesi.
Elimden tutan ondan tutar.
Elimde tüm esmanın sırrı var.
Babam elleriyle koydu ellerime velayeti.
Yüz yirmin dört milyon evliya elimde saklı. Onun için elim kerametli, elim bahtlı...
Gidiyorum, Babam Hz. Muhammed'e (asm).
Elim üstünüzde..."
Peygamber Efendimizi kızı Hz.Fatima'nin gözünden okuyoruz, onun anlatımıyla, öyle bir anlatım ki etkilenmemek elde değil,kimi yerde kendimi olaylarin içinde hissettim, kimi yerde sizlandim keşke onlarla birlikte olabilseydim diye...
Kitabin okuduğumuz siyer kitaplarınin dışında, kendimizi sorgulamamiza olanak sağlayan, duygularımızı yoğun yaşayacağımız bir anlatım tarzı var..
Çok severek okudum, bir çok sayfasında altı çizilesi, kendimize ders cikaracagimiz cümleler vardi.
Harikaydı...;)
·
75 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.