Zweig yine az sayfa da çok şey anlatmış. İncecik kitap nasıl bu kadar derin etkiler bırakabiliyor insanda sanırım bu da Zweig farkı. Kolay değildir çünkü azıcık yerde bütün duygulara yer vermek. Bütün hisleri okuyucuya yansıtmak. Kitabı okuyunca bir an dedim bende çok büyük hayaller ile gitmiştim hayalini kurduğum üniversiteme. İstediğimi çok bulamadım tabi ama yine de birbirinden değerli anılarımı orada biriktirdim. Her an gözümün önünden geçti bir bir. Kitapta adı geçen kahramanımız Berger, Viyana'ya hayalini kurduğu okulunu okumaya gidiyor, tıp istiyor ve bunun için her şeyi göze alıyor. Yalnızlaşıyor ama hayalini yaşamanın gücü onunla. Sonra yavaş yavaş bu hayali kaybediyor ve yaşadığı hayat anlamsızlaşıyor birden. okula gitmek artık gerçekten hayal. gününü sadece yalnız geçirmemek için bir şeyler yaparak geçiriyor. ki gerçekten insan kendisi yalnız hissediyorsa eğer kaldığı şehrin kalabalık olması hiç bir şeyi ifade etmez. Yalnızlığın kokusu sarmışsa insan çıkmak istese de kurtulamıyor o kokudan. Koku sardıkça sarıyor, çıkmak isterken daha da çok battığını hissediyor insan. Demem o ki kahramanımız aslında ağır bir hastalığa yakalanmış; Yalnızlık... Ne zamana kadar sürüyor evinde kaldığı o güne kadar varlığını bile fark etmediği 13 yaşındaki kızın kızıl hastalığına yakalandığını öğrenene kadar. Amaçsız yaşayan Berger o andan sonra bir amaç ediniyor kendine ve gerçekten işe yaramak duygusu insanı rahatlattığı gibi kahramanımızı da rahatlatıyor. İnsanı rahatsız eden şeyler yok mu içerikte tabi ki var. Bu durumlarda ben kitabın ana temasının vermek istediği mesaja odaklanıyorum. Sizlerde bunu yapabilirsiniz. O halde Berger'e eşlik etmeye ne dersiniz? Keyifli Okumalar Dilerim...

KızılStefan Zweig · Aperatif Kitap Yayınları · 201929bin okunma

·

555 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.