“Sizin düzeninizle,akıl anlayışınızla,namus anlayışınızla,başarı anlayışınızla hiç bağdaşan yönüm yok.Aranızda dolaşmak için giyiniyorum.Hem de iyi giyiniyorum.İyi giyinene iyi yer verdiğiniz için.Aranızda dolaşmak için çalışıyorum.İstediğimi çalışmama izin vermediğiniz için.İçgüdülerimi hiçbir işte uygulamama izin vermediğiniz için.Hiçbir çaba harcamadan bunları yapabiliyorum,bir şey yapıldı sanıyorsunuz.Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz.Evlerinizle.Okullarınızla.İş yerlerinizle.Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz.Ölmek istedim, dirilttiniz.Yazı yazmak istedim,aç kalırsın,dediniz.Aç kalmayı denedim,serum verdiniz. Delirdim, kafama elektrik verdiniz.Hiç aile olmayacak insanla bir araya geldim,ailesiniz dediniz.Ben bütün bunların dışındayım,dışındaydım.Şimdi tek konuğu olduğum bu yerden ayrılırken,hangi otobüs ya da tren istasyonuna,hangi havaalanı ya da hangi limana doğru gideceğimi bilmediğim bugün,iyi, başarılı, düzenli bir insandan başka her şey olduğumu duyuyorum.Peki kaçınız beni duyuyorsunuz ?”
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.