Sessizlik ve karanlık sardı etrafı yeniden. Lambamı yakmadım, karanlıkta oturmak hoşuma gitti. Karanlık, bu yoğun ve akışkan madde her yere, her şeye sızıyordu. Ona alışmıştım. Kayıp düşüncelerim, unutulmuş korkularım, beynimin hangi köşesinde gizlendiğini bilmediğim inanılmaz, korkunç düşüncelerim yeniden canlanıyor, ilerliyor ve dudak bükerek alay ediyordu benimle. Odanın her köşesi, perdenin arkası, kapının kenarı bu şekilsiz, tehditkâr karaltı ve düşüncelerle doluydu.
Sayfa 71 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okudu
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.