Tahar Ben Jelloun yaşadığı toplumun gerçeklerini tüm çıplaklığı ile gözler önüne sererken metinlerinin içine bir damla efsun eklemeyi de unutmayan yazarlardan, zira yer yer roman kahramanının sanrıları size de bulaşabiliyor. Faslı bir babanın yedi kız çocuğunun ardından doğacak olan çocuk kız da olsa onu erkek olarak yetiştirme kararı alması üzerine şekillenen metinde sırrını yalnız anne, baba ve ebenin paylaştığı Ahmet isimli kızın hikâyesini okuyoruz. Kadının Arap toplumundaki konumu, erkek çocuk sahibi olmanın şeref ve itibar meselesi haline getirip toplumsal bir baskıyı bünyesinde bulundurması, zayıf ve ezik yetiştirilen kızların gelecekte de kendilerine dayatılan statülerine boyun eğişi ve cinsel kimliğe müdahale kavramları bu kitabın konusunu oluşturuyor. Başlarda erkek olması nedeniyle kendisine tanınan pozitif ayrımcılığın tadını çıkaran ve kız kardeşlerinden farklı olarak ayrıcalıklı bir yaşam süren Ahmed’in ergenlikle birlikte beden ve ruh çatışmasına içsel sorgulamalarına tanık oluyoruz. O kendi isteği dışında kadın bedenine hapsolmuş bir erkek mi, yoksa sadece erkek gibi yetiştirildiği için kadınlığını hiç tanıyamamış, öğrenememiş bir kadın mı? Sonu gelmeyen soruların cevabını kendi içinde arayan Ahmet, yalnızlığının karanlık koridorlarında kaybolurken ara ara aldığı mektuplar, ki bu mektuplar onun zihninin oyunu da olabilir, ona eşlik edecekti. “Bu kapalı bedende bir genç kız var Güneşten daha parlaktır yüzü. Fildişi gibi tepeden tırnağa. Gök gibi yanakları, söğüt gibi boynuyla Gümüşi omuzlarında kapkara iki örgü Zincir halkaları uçları, sanki Bu kapalı bedende, sönük bir yüz var, Bir yara, bir gölge, bir kargaşa ki Başka bir bedende gizlice yer etmiş biri o…”

Kum ÇocukTahar Ben Jelloun · Can Yayınları · 200270 okunma

·

211 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.