~~~NazımHikmetTavsiyesiyle~~~ Henri Barbusse 1873 Mayısında Asnieres (Sen) de doğmuştu. İlkin 1şiir kitabı, sonra da 1romanla edebiyata atıldı. 1908 de yazdığı «Cehennem» adındaki romanı edebiyat dünyasında epeyce dikkat çekti ki yazarla tanışma kitabımdır ve çokça sevdiklerim arasındadır, tüm psikolojik ve felsefi yanıyla. 1917 Martında Barbusse, iki arkadaşıyla beraber, «Eski Muharipler Cumhuriyetçi Derneği» kurar. Harpten sonra derhal Fransa'nın ve bütün dünyanın muhariplerini toplamağa gayret eder. 1919 da eski muhariplerle, harp malüllerini Lyon'da kongre halinde toplar. Ce gui fut sera (Olmuş olan, gene olacaktır... 1918) ve Clarte (Aydınlık 1919) isimli eserini veren Barbusse çok geçmeden Sovyetler Birliği'ne giderek uzun yıllar orada kalmış zaman zaman Fransa'ya dönmüş, bu arada Le Couteau entre les dents (Dişlerin arasındaki bıçak, 1922) Les Enchaînements (1925), Lenine (1934) ve Staline (1935) isimli politik karakterli kitaplar yayınlamış ve gene Sovyetler Birliği'nde ölmüştür... ~~~Henri Barbusse'ün Ateş'ini okumayan 1işçinin, 1emekçinin ve 1hakikî münevverin kafası 1parça yarımdır. Ve bu kitabı çevirerek kütüphanesine sokmayan 1dil, insan kafası ve yüreğinin en büyük değerlerinden 1inden mahrum kalmış demektir.~~~ Savaştaki yaşam hakkında, Birinci Dünya Savaşı sırasında yazılmış, yıkıcı ve gerçekçi 1roman olan Ateş, Nazım Hikmet'in de dediği gibi 1kitaptır. Cihan savaşında yaralanip, akciğerlerinden sakat kalan Henri Barbusse, 1916 da «Le Feu» yani «Ateş» ünvanlı eserini yazdı ki, bu eser 1917 Goncourt ödülünü kazanmıştır. Henri Barbusse bu romanında savaşın facia durumlarını anlatır zira Henri Barbusse'nin de içinde bulunduğu BüyükSavaş hakkındaki kendi deneyimine dayanan romanı, insanlığın şimdiye kadar kendisine verdiği en büyük korkulardan 1i olan durumun güçlü 1anlatımıdır yaşadıklarıyla, muhtemel oyüzden bukadar gerçekçiydi anlatılanlar. Fransız Taburu'ndaki, Fransa'nın dört 1yanından 1araya toplanmış ve yuva özlemi çeken sıradan adamlar grubu için, savaş, yalnızca hayatta kalma meselesi haline gelmiştir. Remarque'ın Batı Cephesinde (bu kitap da yine Savaş Edebiyatında en iyilerden 1i bence) olduğu gibi, Ateş de siperlerdeki yaşamların ya da yaşam sanılan olayların ifadesi gibi, cehennemin, beklemenin, pis kokusuyla ve monotonluğuyla apaçık herşey ortadadır... Savaşı hiç1acı yanı olmayan, sadece şerefli ve şanlı 1iş şeklinde görüp gösterenler tarafından büyük 1tepkiyle karşılanmış olan Ateş, ölmeden önce okunması gereken 1001kitap arasında olup, Barbusse'nin, savaşı hazırlıyanların değil de bizzat yapanların, yani basit askerlerin açısına geçerek savaşı yargılar ve siperlerin çamuru içinde geçen günlük hayatın gerçekçi ve dokunaklı 1tablosunu çizer. Ayni zamanda, kahramanlığın, Tanrısal 1atılımla ulaşılan insanüstü 1mertebe değil, 1çok acı ve fedakârlık pahasına gerçekleştirilen tamamıyla insani 1aşama şeklinde tasvir eder yazar, bu türde okuduğum kitapları genelde severim ki bu kitabı da çokça sevdim, iyiki daha fazla bekletmeden okudum. Herkese sağlıklı mutlu huzurlu keyifli okumalar dilerim...

AteşHenri Barbusse · Öncü Kitabevi · 197583 okunma

··

1 artı 1'leme

·

1.085 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.