Icimde sesizce farkettigim,beni surekli ,merakla okumaya yonelten proust anlatim tarzinda yakaladigim sey, hemen yanibasimda benim ile birlikte yasayan,ama gecmisten gelen ikinci bir hayat ve hatta benim hayatimmis gibi his icinde oldugum bir hayat ..anlatilan sanki gecmis hayatima dair anlatilar.nasil ki bir an once gecmisim ile ilgili izleri bulup gun yüzüne cikarma telasi icinde okumama sebep olan bu ikinci hayat hemen yani basimda...okumayi biraktigimda sanki gecmisime dair gizleri ogrenemeyecekmisim ve yasamdan tad almayi birakacakmisim gibi hisle doluyorum.asil acinasi olacak olan ise tum kitaplari bitirdiğimde gecmisimin ,anin ve gelecegin belli olacagi ve hayatin artik hic bir degeri kalmayacagi ,bir bosluk hissi ile dolup tasacagim kaygisi...