Arşı geç, ferşi atla, sidreyi aş,
Gör ne var maverada ibrethîz.
Ey insan!
Bu kitabı sana ithaf ediyorum. Başının üstünden büyük bir rüzgâr geçiyor. Yalancı bir fecirle başlayan asır kararıyor ve sana tek ümit ışığı olarak en kudretli kaynağı uranium’da değil, senin ruhunda sıkışmış maddeden koparak çıkardığın korkunç tahrip âletinin patlayışından yükselecek alevi bekletiyor.
Ey bahtsız!
Tarihinin hiçbir
·
94 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.