Sezai Karakoç'un çeşitli zamanlarda yazmış olduğu, oruç ve ramazana dair yazılarının derlendiği bir kitap Samanyolunda Ziyafet.
Bunu bildiğimden ötürü kitabı çok daha önceden almama rağmen bilerek ramazan ayında okumak istediğim için beklettim ve bu ay okudum, bitirdim. İyi ki de öyle yapmışım. Gerçekten çok güzel düşünceler, hisler içinde bir okuma yapmış oldum. Ramazana, oruca, sahura, iftara, Kur'an'a, teravih namazına, Kadir Gecesine, bayrama dair farklı bakış açıları edindim, tefekkür ettim.
Ben de önümüzdeki, gelecek ramazanlar adına tekrar ve tekrar okumayı hedefledim. Sizlere de fikir olması açısından paylaşmak istedim.
Orucun dört mevsimi ve 24 saati vardır. Ramazan, bahara gelir; açlıkla eşyanın ruhuna ve ötesine varlığının sebebine çevrilmiş olan insan leylâk kokuları, portakal çiçeklerinin buğusu ve gül, lale, ağaç ve yabani bitki çiçeklerinin rengiyle mest, bir nevi mutlakın şiiri, bir gerçeklik lirizmi içinde yaşar. İlkbaharda renk, su sesi, kuş uçuşu ve gül kokusuyla, tabiat, içine girdiği değişimde oruçlunun içini saf duygularla, zengin figürlerle donatır. Oruçlunun, topraktan kopmasına engel olur. İlkin onu iç yolculuğundan alıkoymak ister; fakat, o, bu igvaya aldanmazsa, bu sefer, onun arkasına takılır gibi bir orkestra zenginliğiyle idrâkine yardımcı olur. Bahar, oruçlu için, menekşeden vişneye kadar mor rengi, bayıltıcı kokusu ve mayhoş tadıyla, toprakla gök arasında, yeni bir sentez sebebidir.
Samanyolunda Ziyafet 
Sezai Karakoç
·
168 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.